Bu taş bina ne çok şey söylüyor bilseniz.Duymaya kulak değil yürek lazım.Bir kurs daha bitti .6 gün ne çabukta geçti. Resimlerde kaldı sanıyor herkes oysa ki yüreklerde yatıyor hatıralar ,izler ,alınan nefes ,bakılan gözler. Ve sınıfa öğretmen olarak girdiğinde hatıra gelip iyiki de demenin huzuru kaplıyor üzüntüyü sevince bırakıyor  bu veda. Birbirinden farklı 16 kişi .6 gün boyunca aynı sıraları paylaşıyor.Her birinin hayata bakış açısını bir noktaya toplamak ve birbirinin varlığından mutlu olmaktı amacımız başardık şükür.İyi ki varsınız,iyilikleriniz eksik olmasın inşallah.